I
Idę ulicą.
Na mojej drodze jest głęboka wyrwa.
Wpadam w nią.
Jestem zagubiona... bezradna
To nie moja wina.
Nigdy się stąd nie wydostanę.
II
Idę tą samą ulicą.
Na mojej drodze jest głęboka wyrwa
Udaję,że jej nie widzę.
Znów w nią wpadam.
Nie mogę uwierzyć,że znów tu jestem.
Ale to nie moja wina.
Bardzo długo nie moge się z niej wydostać.
III
Idę tą samą ulicą.
Na mojej drodze jest głęboka wyrwa.
Widzę,że jest...
Lecz znów w nią wpadam.
To nawyk.
Mam oczy otwarte.
Wiem, gdzie jestem.
To moja wina wydostanę się stąd natychmiast.
IV
Idę tą samą ulicą.
Na mojej drodze jest głęboka wyrwa.
Omijam ją.
V
Idę inną ulicą.

[IF]
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you
But make allowance for their doubting too,
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream--and not make dreams your master,
If you can think--and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it all on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breath a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings--nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you;
If all men count with you, but none too much,
If you can fill the unforgiving minuteWith sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And--which is more--you'll be a Man, my son!
--Rudyard Kipling

Na dobry początek...

To dziwne uczucie założyć takiego bloga, bo nie wiem do czego właściwie miałby on służyć. No właśnie..wypadałoby, żeby do czegoś służył, miał coś na celu. Kiedy ktoś jest w trakcie poszukiwania jakiegoś swojego celu, samego siebie. . . tak jak ja teraz, to pragnie, żeby to co robi miało mimo wszystko jakiś sens, pożytek. Nie mogę nic zagwarantować, ale zrobię co w mojej mocy, żeby warto było tu zaglądać. I'll do my best to talk sense. Niee wiem też czego możesz się spodziewać po tym blogu, Czytelniku, bo powoli dopiero dojrzewa we mnie pomysł jak wykorzystać to moje miejsce w sieci. Czas pokaże.